مـن سلک طریقا یطلب فیه علما سلک الله به طریقا الـى الجنه ... و فضل العالـم علـى العابـد کفضل القمـر علـى سـائر النجـوم لیله البـدر.(1)
هرکه راهى رود که در آن دانشـى جـوید , خداوند او را به راهى که به سـوى بهشت است ببرد , و برترى عالـم بر عابـد ماننـد برتـرى ماه در شب چهارده بـر دیگـر ستارگان است.
لو کان الدیـن عند الثریا لذهب به رجل من فارس ـ او قال ـ مـن ابناء فارس حتى یتناوله,(2)
اگـر دین به ستاره ثـریا رسـد , هـر آینه مـردى از سـرزمین پارس ـ یا ایـن که فـرمـوده از فـرزنـدان فـارس ـ به آن دست خـواهنـد یـازیــد.
اذا نزلت علیه (ص) سـوره الجمعه فلما قرا: و آخریـن منهم لما یلحقوا بـهم. (3) قال رجل مـن هولاء یا رسول الله ؟ فلم یراجعه النبى (ص) حتى سئله مره او مرتین او ثلاثا. قال و فینا سلمان الفارسـى قال فـوصع النبـى یده على سلمان ثـم قال: لـو کـان الایمـان عنـد الثـریـا لنـا له رجـال مـن هـولاء.(4)
وقتـى که سـوره جمعه بر پیامبـر اکرم (ص) نازل گردیـد و آن حضرت آیه و آخریـن منهم لمایلحقـوا بهم را خـوانـد. مردى گفت: اى پیامبـر خـدا مراد ایـن آیه چه کسانـى است؟ رسـول خدا به او چیزى نگفت تا ایـن که آن شخص یک بار ,دوبار , یا سه بار سوال کرد. راوى مى گـوید: سلمان فارسى در میان ما بود که پیامبراکرم(ص) دستـش را روى دوش او نهاد, سپـس فرمـود: اگر ایمان به ستاره ثریا برسد هر آینه مـردانـى از سـرزمیـن ایـن مـرد به آن دست خـواهنـد یافت.
اربعه اناالشفیع لهم یوم القیمه:
1ـ معین اهل بیتى .
2ـ والقـاضـى لهـم حـوائجهم عنـد مـا اضطــروا الیه.
3ـ والمحب لهم بقلبه و لسانه.
4ـ والدافع عنهم بیده .(5)
چهار دسته انـد که مـن روز قیـام شفیع آنهاهستـم :
1ـ یارى دهنده اهل بیتم ,
2ـ بـرآورنـده حـاجـات اهل بیتـم به هنگـام اضطـرار و نـاچـارى ,
3ـ دوستدار اهل بیتم به قلب وزبان ,
4ـ و دفـاع کننـده از اهل بیتـم با دست و عمل .
لایقبل قول الا بعمل و لایقبل قـول و لاعمل الا بنیه و لا یقبل قـول و لاعمل و لا نیه الا باصابه السنه .(6)
نزد خداوند سخنى پذیرفته نمى شود مگر آن که همراه با عمل باشد , و سخـن و عملى پذیرفته نمـى شـود مگـر آن که همراه با نیت خالص باشـد . و سخـن و عمل و نیتـى پذیـرفته نمـى شـود مگـر آن که مطـابق سنت بـاشــد.
الا اخبر کـم بمـن تحرم علیه النارغدا؟ قیل بلى یا رسـول الله . فقال : الهیـن القریب اللین السهل .(7)
آیا کسـى را که فرداى قیامت, آتـش بر او حرام است به شما معرفى نکنـم؟ گفتند: آرى, اى پیامبر خدا. فرمـود: کسى که متیـن , خونگرم , نرمخـو و آسانگیر باشد.
علامه الظالم اربعه:یظلم من فوقه بالمعصیه ویملک مـن دونه بالغلبه و یبغض الحق و یظهر الظلم .(8)
نشانه ظالم چهار چیز است:
1ـ با نافرمانى به مافوقش ستم مى کند,
2ـ به زیـر دستـش بـا غلبه فـرمـانـروایـى مـى کنـد,
3ـ حق را دشمـن مـى دارد,
4ـ و ستـم را آشکـار مـى کنـد.
انمـا العلـم ثلاثه: آیه محکمه او فریضه عادله او سنه قـائمه و مـا خلاهــن فهو فضل.(9)
همـانـا علـم دیـن سه چیز است, وغیــر از اینها فضل است:
1ـ آیه محکمه (که منظور آز آن علـم واصـول عقـــائد است),
2ـ فـریضه عادله ( که منظور از آن علـم اخلاق است ),
3ـ و سنت قـائمه ( که منظور از آن علـم احکـام شــریعت است).
مـن افتـى النـاس بغیـر علـم ... فقـد هلک و اهلک .(10)
کسـى که بدون صلاحیت علمى براى مردم فتـوا دهد, خـود را هلاک ساخته و دیگران را نیز به هلاکت انداخته است .
الصـائم فـى عبـاده و ان کـان فـى فـراشه مـا لـم یغتب مسلمــا.(11)
روزه دار ـ مادامـى که غیبت مسلمانـى را نکرده باشد ـ همـواره در عبادت است , اگر چه در رختخواب خود باشد.
شهر رمضان شهر الله عزوجل و هـو شهر یضاعف فیه الحسنات و یمحـو فیه السیئات و هو شهر البـرکه و هو شهر الانابه و هو شهر التـوبه وهو شهر المغفـره و هـو شهر العتق من النار والفوزبالجنه,الا فاجتنبـوا فیه کل حرام و اکثروا فیه مـن تلاوه القران ...(12)
ماه رمضان ماه خداوند عزیز و جلیل است ,و آن ماهـى است که درآن نیکیهادوچندان و بدیها محو مى شود, ماه برکت و ماه بازگشت به خدا و تـوبه ازگنـاه و مـاه آمـرزش و مـاه آزادى از آتـش دوزخ و کـامیـابى به بهشت است. آگاه بـاشیـد در آن ماه از هـرحـرامـى بپـرهیزیـد و قـرآن را زیاد بخـوانیـد.
علامه الصابر فى ثلاث:
اولها ان لایکسل و الثانیه ان لایضجـر, والثالثه ان لایشکـو مـن ربه عزوجل , لانه اذا کسل فقد ضیغ الحق , واذا ضجر لـم یـود الشکر, واذا شکى مـن ربه عزوجل فقد عصاه. (13)
علامت صابر در سه چیزاست:
اول : آن که کسل نشـود, دوم: آن که آزرده خاطـرنگردد, سـوم آن که از خـداونـد عزوجل شکوه نکند, زیرا وقتى که کسل شـود, حق را ضایع مى کند, وچـون آزرده خاطر گـردد شکـر را به جا نمـىآورد, و چـون از پـروردگارش شکایت کنـد در و واقع او را نافرمانى نموده است.
ان اهل النار لیتاذون مـن ریح العالـم التارک لعلمه و ان اشد اهل النار ندامه و حسره رجل دعا عبـدا الـى الله فاستجاب له و قبل منه فاطاع الله فادخله الله الجنه و ادخل الـداعى النار بترکه علمه .(14)
همانا اهل جهنـم از بوى گند عالمى که به علمش عمل نکرده رنج مى برند, و از اهل دوزخ پشیمانـى و حسرت آن کـس سخت تـر است که در دنیا بنـده اى را به سـوى خـدا خـوانده و او پذیرفته وخدا اطاعت کرده و خـداوند او را به بهشت در آورده ولـى خـود دعوت کننـده را به سبب عمل نکـردن به علمـش به دوزخ انـداخته است.
اوحـى الله الـى داود(ع) لاتجعل بینـى و بینک عالما مفتـونا بالدنیا فیصـدک عن طریق محبتى فان اولئک قطاع طرق عبادى المریدیـن , ان ادنى ما انا صانع بهم ان انزع حلاوه مناجاتى عن قلوبهم .(15)
خداوند به داود(ع) وحى فرمود که : میان مـن وخودت عالـم فریفته دنیا را واسطه قرار مده که تو را از راه دوستى ام بگرداند, زیراکه آنان , راهزنان بندگان جـویاى مـن اند, همانا کمتر کارى که با ایشـان کنـم ایـن است که شیـرینـى منـاجـاتـم رااز دلشـان بـرکنم
مطالب...
عناوین یادداشتهای وبلاگ
